برای گذراندن دوره خلبانی در آمریکا طبق مقررات دانشکده می بایست هر دانشجوی تازه وارد به مدت دو ماه با یکی از دانشجویان آمریکایی هم اتاق می شد . ظاهراً هدف ، تسریع در یادگیری زبان انگلیسی بود ؛ ولی همنشینی با جوان آمریکایی پرشور و شر، آن هم با بی بند و باری های اخلاقی و غربی ، برای شخصیتی مثل عباس خیلی آزار دهنده بود. هم اتاقی او در گزارش به افسران ارشد پایگاه از ویژگی ها و روحیات عباس می نویسد : « او ، فردی منزوی و در برخوردها ، نسبت به آداب و هنجارهای اجتماعی بی تفاوت است . در طول شبانه روز بارها و بارها به گوشه ای می رود و با خودش حرف می زند (منظور نماز می خواند و نیایش می کند) و از نوع رفتار او بر می آید که نسبت به فرهنگ غرب ، موضع منفی دارد و شدیداً به فرهنگ و سنت ایرانی پای بند است »

(شهید بابایی)