جای آینه در جبهه و خط مقدم خالی بود!

خصوصاً بعضی وقت ها مثل صبح ها.

بچه ها وقتی از خواب بیدار می شدند و سر و صورتشان را صفا می دادند، مرتب راه می رفتند داخل سنگر به خودشان می گفتند:

«چه قدر دلمان برای خودمون تنگ شده.»

واقعاً به در می گفتند تا دیوار بشنود.

به کسانی که یک عمر از دیدن خودشان سیر نمی شوند و بیش از همه خودشان را تماشا می کنند.