می دانید غیبت چقدر حرام است؟

یک بار آقا همه اهل خانه را صدا کردند و گفتند: «من بنا داشتم یک دفعه که همه با هم جمع هستید چیزی برای شما بگویم.» بعد گفتند: «شما می دانید غیبت چقدر حرام است؟» گفتیم: بله. گفتند: «شما می دانید آدم کشتن عمدی چقدر گناه دارد؟» گفتیم بله. فرمودند: «غیبت بیشتر!» بعد گفتند: «شما می دانید فعل نامشروع و عمل خلاف عفت (زنا) چقدر حرام است؟» ‌گفتیم: بله. فرمودند: «غیبت بیشتر» (زهرا مصطفوی- روزنامه اطلاعات- 17/03/67)

این غیبت است

 یک شب بعد از نماز، آقا نشسته بودند و من هم در خدمتشان بودم. فاطمه خانم (خدمتکار منزل) چای آورد و جلوی ما گذاشت. خدمتکار دیگر منزل هم در گوشه اتاق مشغول کار بود. به آقا عرض کردم این فاطمه خانم خیلی خدمتکار خوبی است. آقا فرمودند: «غیبت نکنید» عرض کردم: آقا من که غیبت نکردم، گفتم ایشان خوب هستند. آقا فرمودند: «همین که شما می گویید این خوب است، چون او (خدمتکار دیگر) می شنود به نظر می آید که شما می خواهی بگویی این خوب نیست و این غیبت است.» (علی ثقفی- پیک ارشاد - تیرماه 68)

کسی جرات غیبت نداشت

یاد ندارم کسی جرات کرده باشد در منزل امام و نزد ایشان حتی به شوخی هم غیبت بکند؛ چون آقا بسیار ناراحت می شدند. (فریده مصطفوی - روزنامه اطلاعات- 11/02/60)

شما نباید آبرویش را ببرید

 یک روز شنیدم که یکی از خدمتکاران منزل را به خاطر خلافی که کرده بود به زندان برده اند. روزی خواهرم درباره او سوالی از من پرسید. تا آمدم بگویم، آقا گفتند: «غیبت است.» گفتم آخر کار ایشان علنی بوده و الان هم زندان است. آقا گفتند: «نه، او یک کاری کرده و وظیفه آنها هم این بوده که زندانش بکنند، ولی شما نباید آبرویش را جای دیگری ببرید.» (زهرا مصطفوی)

در مجالس غیبت شرکت نکنید

یک روز قبل از اینکه امام به بیمارستان بروند توصیه ای در مورد غیبت کردند. ایشان نمی گفتند، غیبت نکنید چون آن را نباید بکنیم، بلکه می گفتند سعی کنید حتی در مجالسی که غیبت می شود هم شرکت نکنید. امام بر پرهیز از غیبت و مسخره کردن خیلی تأکید داشتند. توصیه دیگر ایشان اهمیت دادن به نماز اول وقت بود. (فاطمه طباطبایی- روزنامه اطلاعات - 14/03/69)