ندیدم آینه ای چون لباس خاکی ها

همان قبیله که بودندغرق پاکی ها

به عشق زنده شدند«عند ربهم» بودن

شده ست حاصل آنها ز سینه چاکی ها

دلیل غربتشان، اهل خاک بودن ماست

نه بی مزار شدن ها، نه بی پلاکی ها

به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند:

زمین چقدر حقیر است ، ای خاکی ها؟

                                                        شعر از محمد جواد شرافت

 




تاریخ : سه شنبه 89/7/6 | 6:26 عصر | نویسنده :