|
|
مطلبی که می خوانید بخشی از خاطرات رزمنده است که در اوایل دوران طلایی دفاع مقدس در مناطق جنگی کردستان به درجه رفیع جانبازی نائل آمد. هدف از نقل این مطلب یادکردی از شهدای مظلوم
کردستان است که اکثرا سر در بدن نداشتند و در قطعه ?? گلزار شهدای بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شده اند.
« گویی شهدای ما در هر زمینه باید به حسین (ع) اقتدا می کردند و دشمنان انقلاب و اسلام نیز به یزید »
پس از در گیری شدید با ضد انقلاب که متشکل از کومله ، دمکرات ، منافقین و چریکهای فدایی و ساواکیهای زمان شاه بود، بر اثر اصابت گلوله از هوش رفتم . وقتی به خودم آمدم توان هیچ حرکتی نداشتم
حتی چشمانم نیز باز نمیشد اما گوشهایم می شنید در آن حال صدای دو نفر را در بالای سرم شنیدم که با هم بحث میکردند یکی از آنها می گفت : " سر این یکی را هم ببریم و با خود ببریم "
اما دیگری گفت : " نه برای این سر پول نمیدهند گفته اند فقط برای سرهایی که ریش دارند پول می دهیم "و
