سید حسین علم الهدی و20نفر از دوستان دانشجویش در هویزه در مقابل لشکریان عراقی با تجهیزات کامل از جمله تانک های زرهی و...مانند هفتاد تن ازیاران با وفای امام حسین (ع) در مقابل لشکریان یزید لعنه الله علیه با شهامت و شجاعت ایستادند و بعد از سه روز محاصره و قطع شدن کامل پشتیبانی تاآخرین نفس عاشقانه و به یاد امام مظلوم و عطشانشان اقا اباعبدالله الحسین با لبان تشنه به فیض عظیم شهادت نائل امدند. بعد از ظهر عاشورا بعد از شهادت اقا اباعبدالله الحسین(ع) که در گودال قتلگاه و جلوتر از یاران با وفایش مظلومانه شهید شدند، یزیدیان با سم اسبان بر پیکر مبارک شهدا در کمال گستاخی و بی رحمی تاختند ، کربلایی چون هویزه شاهد جان فشانی دوباره ای که الگو گرفته از مولایشان و بزرگ شده ی این مکتب بود ،بعداز شکست محاصره و به خون کشیدن دانشجویان ، سیدحسین علم الهدی اخرین نیروی مهماتی که دوآرپی جی بود برداشته و با قلبی آرام و مطمئن برای وصال محبوبش شتافت. صدامیان (یزیدیان امروز) با بی رحمی تمام جنازه های مطهر شهدا راجمع اوری کرده و در ستونی قرار دادند و با تانک هایی که بیش از صد تن وزن داشتند بر پیکر مبارکشان راندند وآنها را له کردند. به قول همرزم شهیدی که نیمه جان بر روی تانک بسته شده بود:(من صدای خرد شدن استخوان های حسین و یارانش راهنگام گذشتن تانکها از روی پیکرشان شنیدم) طوری تانکها بر روی او و یارانش رانده شده بود که آرپی جی اش پرس شده بود و جسدشان پودر و استخوانی هم باقی نمانده بود، بجز آن قرانش که همیشه مونس سیدعلم الهدی بود.