خاطره ای از شهید محبوب دیدم که هیچ گاه از یادم نخواهد رفت البته احتمال دارد که درک این مطلب برای برخی افراد مشکل باشد. یک روز ابراهیم محبوب، پدر مسن خود را به جبهه می آورد، در آنجا رو به ایشان کرده و می گوید: می دانی چه آرزویی دارم؟ پدر ایشان می گوید نه، ایشان می گوید پدرجان من آرزو دارم تا ببینم درون منطقه شما شهید شوید و در خون خود غلط زده و من نگاه کنم و لذت ببرم. این نمونه ای از حالات عرفانی و شناخت ایشان نسبت به اعتقاداتش بود.